Op 30 september 2023 vond de ‘Together’ Taizéviering plaats; een oecumenische gebedswake die voorafging aan de synode. Jongeren uit heel Europa, van alle kerkelijke achtergronden, waren uitgenodigd om samen met paus Franciscus en vertegenwoordigers van verschillende kerken te bidden en waken. Mark Buck, vicevoorzitter van het parochiebestuur Heilige Stefanus, maakte het mee in Rome, waar duizenden jongeren en vele wereldkerkleiders bijeen waren.
Nadia Kroon, missionair pastor van de Effata/Dominicuskerk, organiseerde samen met Peter Nissen en andere parochianen een gelijktijdige viering in Nijmegen. Want ook hier is het een uitdaging om samen kerk te zijn over de grenzen van de eigen geloofsgemeenschap heen. Zelfs over de grenzen van je eigen twijfel en weerstanden heen.
Het was niet alleen een fantastische sportzomer bij NPO. Ook twee van onze “sterspelers” schitterden op de nationale TV. Op 4 augustus was Mark Buck, vicevoorzitter van het bestuur van de parochie Heilige Stefanus, te gast bij het Geloofsgesprek en op zaterdag 17 augustus waren zuster Nadia Kroon, missionair pastoraal medewerkster in de Effata Dominicuskerk, en haar medezusters te zien in de derde aflevering van Kloostergasten.
Advent
Uw komen vieren we.
Uw komen in een wereld,
die weinig van U lijkt te verwachten.
Uw komen in een tijd,
die weinig raad met U weet.
U bent vermoed in weerloze kracht,
in onzichtbaar licht.
Zoveel mensen zien uit naar een ander geluid.
Uw komen ís een ander geluid. Een ander teken.
Geloof, hoop en liefde willen alsmaar weer geboren worden
als de nacht in het leven komt.
Uw komen vieren we:
U die we aanspreken met die niet uit te spreken naam:
God van mensen.
Uit: Op weg naar kerstmis, 2021
Zo begint het Adventsboekje van de Agneskerk Lindenholt. Deze tekst kunnen we vier weken tot ons door laten dringen.
Maar….durf je nog wel te vertellen dat je Advent viert, het vooruit zien naar de komst van Christus, in een wereld die steeds meer in oorlog lijkt te komen? Durf je nog uit te zien naar het Kerstkind, waarvan een van de namen Vredevorst is?
Of zeggen we (met de zusters Benedictinessen Tegelen):
Kom, Vredevorst, voor mij
en voor alle mensen die wandelen in duisternis,
die zitten in de nacht van de dood, in oorlog,
in vluchtelingenkampen,
opgesloten, verlaten, vernietigd.
Kom met uw verlossende kracht,
met de vleugels van uw barmhartigheid,
ons beschermen en dragen naar uw Vaders Hart.
Kom, Heer Jezus, langverwachte Vredevorst,
in Maria mens geworden, wordt ook mens in mij!
Blaas uw Vrede diep in mij!
zodat ieder die mij ontmoet Uw Vrede smaakt.
Kom Heer Jezus, Vredevorst en maak van mij Uw vredekind.
Maar wanneer we dat bidden, zullen we zelf ook aan de slag moeten gaan.
Waar kunnen we in ons eigen leven, hier in onze stad en onze wijk, in ons eigen huis, bij ons werk, bij ons sporten, of waar dan ook, vredekind worden? Het is vaak gemakkelijker om even uit je slof te schieten dan om jezelf eraan te herinneren dat je vredekind wilt zijn…
Het is vaak gemakkelijker om degene die net even anders is, niet op te merken dan je hand uit te steken. Het is vaak gemakkelijker om die ander de schuld te geven, dan je hand in eigen boezem te steken….
Kom Heer Jezus, Vredevorst en maak van mij Uw vredekind.
Wij wensen u mooie, inspirerende vieringen en een intense voorbereiding op de komst van het Kerstkind.
Bettineke van der Werf, werkgroep liturgie
Agneskerk Lindenholt
Wees goed voor deze aarde, de mens, het dier, de plant, Want alles heeft zijn waarde, is schepsel uit Gods hand.
Het weer wordt weer warmer en bij de minst en geringste zonnestraal werpen heel veel mensen zich op tuin en balkon. Ikzelf ook. Ik onderneem dan ook heel wat fietstochtjes richting het tuincentrum om te kijken of er nog iets van mijn gading bij is. De keuze in zo’n tuincentrum is vaak overweldigend.
Het afgelopen jaar leek de wereld wel in brand te staan. Het nieuws werd gedomineerd door verschillende oorlogen en brandhaarden. Alsof die ellende nog niet genoeg was, weten we ook dat er veel lijden is dat de krantenkoppen niet haalt. En toch hebben we Kerstmis gevierd. Het feest van hoop en het feest van licht.
Paus Franciscus zei bij het Urbi et Orbi dat ‘ja’ zeggen tegen de Vredevorst betekent ‘nee’ zeggen tegen oorlog. Want in oorlog zijn geen winnaars, alleen verliezers. Hoe groter de oorlog, hoe meer verliezers. Terugblikkend op een jaar waarop de wereld in brand leek te staan, kunnen we veel verliezers herkennen. Verliezers die onze steun en gebed nodig hebben.
De veertigdagentijd is werkelijk een tijd van veertig dagen. Je verwacht het niet. Natuurlijk is dat geen willekeurig gekozen getal. Jezus vastte veertig dagen in de woestijn en daarom is het vasten ook een soort navolging van Jezus. Maar ook voor Jezus waren de 40 dagen niet willekeurig, ze zijn een verwijzing naar de 40 jaar die de Israëlieten in de Sinaï doorbrachten.
Met alle mobieltjes-mogelijkheden lukt het tegenwoordig zelfs om van jezelf met achtergrond van een of andere beroemde plek of beroemdheid een foto te maken. De camera in je mobieltje kijkt niet meer vanuit jouw ogen, zodat gefotografeerd wordt wat jij ziet, maar kijkt naar jóu.
U kent ongetwijfeld de Nederlandse soapserie GTST: Goede Tijden, Slechte Tijden. Al sinds 1990 kunnen liefhebbers het wel en wee volgen van de bewoners van het fictieve dorp Meerdijk, al bijna zevenduizend afleveringen lang. De kerkelijke liturgie kent ook GTST: Gewone Tijden, Sterke Tijden. Sterke tijden zijn de delen van het liturgisch jaar waarin de vieringen een eigen karakter hebben. Daar zijn er twee van: de cyclus rond Kerstmis, met de advent en de kersttijd, en de cyclus rond Pasen, met de veertigdagentijd en de Paastijd tot en met Pinksteren.