Op 18 augustus wordt in onze parochie een bijzonder jubileum gevierd: Astrid Broeders wijdde zich 25 jaar geleden toe aan God binnen de Gemeenschap Emmanuel. Een mooie gelegenheid om met Astrid in gesprek te gaan en meer te leren over het leven als toegewijde zuster binnen deze katholieke vereniging van gelovigen, waarvan veel leden in de regio Nijmegen actief betrokken zijn bij de Maria Geboortekerk. Wij feliciteren Astrid en de Gemeenschap Emmanuel van harte.

Astrid, voor de mensen die jou niet kennen: wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?

"Ik ben 59 jaar en werk als verpleegkundige in een hospice en als wondverpleegkundige bij verslaafden, daklozen en psychiatrisch zieken. Mijn hobby’s zijn: zingen, gitaar spelen, muziek schrijven, lezen, in de natuur zijn.

De beide koren in de Maria Geboortekerk zijn ‘mijn hobby’ in de Kerk en ik vind het vooral fantastisch om met het kinderkoor bezig te zijn, om talentjes te ontwikkelen en de kinderen door muziek en catechese dichter bij Onze Lieve Heer te brengen."

Wat betekent het om een toegewijde zuster in de gemeenschap Emmanuel te zijn en wat betekent het voor jou?

"De Gemeenschap Emmanuel is een van de nieuwe gemeenschappen die in de jaren ‘50- ‘60 zijn ontstaan. Het mooie van deze gemeenschap vind ik dat alle levensstaten erin vertegenwoordigd zijn. Er zijn dus echtparen, gezinnen, alleenstaanden, priesters en toegewijde mannen en vrouwen. Het is bovendien een gemeenschap van jong tot oud.

Het is heel waardevol en verrijkend om, samen met alle levensstaten, je leven te ‘delen’. Je wordt als het ware broers en zussen van elkaar… één familie.

Samen met die verschillende levensstaten leven en delen we onze ‘missie’ in de Kerk en in de maatschappij."

Waarom heb je gekozen voor deze roeping?

"Nou, eigenlijk kies je niet voor een roeping, een roeping ontvang je 😊.

Ik ben opgegroeid in een katholiek gezin en op zondag gingen wij naar de kerk. Thuis baden wij voor en na het eten en voor het slapen gaan. Toen ik een jaar of 17 was besefte ik dat ik a.h.w. niet kon voortborduren op het geloof van mijn ouders, maar dat ik zelf een keuze moest maken.

Stilletjes ben ik toen het geloof gaan onderzoeken en na 2 jaar drong het tot mij door dat ik inderdaad ‘geloofde’. Dat was een redelijke shock want ik besefte; als ik geloofde dat Jezus leeft dan moest ik Hem ‘kunnen leren kennen’. Vanaf dat moment begon ik iedere dag tijd uit te trekken om in stilte te bidden en na verloop van tijd ontstond er ook een gebed van toewijding wat ik iedere dag bad.

Hoe ik mijn roeping heb ontvangen kan ik niet in een paar zinnen beschrijven, maar het kwam a.h.w. met speldenprikjes naar boven dat God mij riep tot een ‘religieus leven’. Dat zag ik in eerste instantie niet zitten want ik verlangde naar het huwelijk.

Uiteindelijk was het voor mij heel helder dat dít mijn roeping was en heeft Onze Lieve Heer op woensdagmiddag 28 augustus 1985 mij a.h.w. ‘een douche van vreugde’ gegeven waarop ik mijn ‘ja-woord’ heb uitgejubeld. Weer een tijd later begreep ik dat mijn roeping lag in de Gemeenschap Emmanuel waar ik, na een lange tijd van vorming, op 15 augustus 1999 mijn definitieve stap heb gezet."

Hoe leef je je roeping in je dagelijks leven?

"Als toegewijden van de Gemeenschap Emmanuel hebben wij allemaal ons eigen beroep en zijn zo geroepen, op de plaats waar wij werken, die liefde van Christus uit te dragen en een teken te zijn dat Zijn liefde genoeg is om je leven te vervullen.

Ik ben heel dankbaar voor mijn beide banen. Ik kan daar volkomen zijn wie ik ben en het leuke is dat wij niet in een uniform werken maar in onze eigen kleding. Ik werk dus altijd in het ‘blauw-wit met het houten kruisje’ en dat maakt dat mensen al heel snel vragen of je een zuster bent en dat opent heel gemakkelijk de weg om over Christus te kunnen praten of samen met mensen te bidden, zowel bij de terminaal zieken als bij ‘mijn’ verslaafden.

Voor mij is het echt een vreugde om als ‘toegewijde’ in de wereld te mogen staan."

Met ingang van 1 juni 2024 is pater Jesús Baena scj benoemd in onze Stefanusparochie en in onderstaand bericht stelt hij zich aan ons voor.

"Mijn naam is Jesús Baena, en ik kom uit Spanje. Ik behoor tot de congregatie van de Priesters van het Heilig Hart van Jezus (SCJ), een congregatie die al meer dan honderd jaar in Nederland aanwezig is. De leden van de Nederlandse tak van deze congregatie zijn nu allemaal tamelijk oud. Ze leven in bejaarden- annex verzorgingstehuizen. Velen hebben zich erop ingesteld, ook gezien de sterke ontkerkelijking in Nederland, dat hun taak langzaam zal verdwijnen en ze hebben daar vrede mee.

Maar anderen denken: waarom gaan we niet proberen onze aanwezigheid in Nederland voort te zetten, met paters van onze congregatie die van elders komen?

Daarom ben ik naar Nederland gekomen om mijn medepaters tijdens hun laatste levensjaren te ondersteunen en om te kijken of ik iets kan bijdragen aan de voortzetting van onze congregatie en de kerk in Nederland, hier in Nijmegen.

Aardig om nog te vertellen is dat ik, voordat ik naar Nederland kwam, elf jaar in India heb geleefd en gewerkt. Ik heb daar prachtige ervaringen opgedaan en soms ook moeilijke dingen meegemaakt. Sinds drie jaar ben ik nu hier, weer in een totaal andere wereld, maar ik kom hier met dezelfde grondhouding: ik probeer een open mind te houden en ik wil graag blijven leren."

Pater Jesús Baena scj