Over ons

Wie zijn wij - een Geloofsgemeenschap

De mensen van een 'geloofsgemeenschap' zijn geen aparte mensen. Het zijn de mensen die u overal tegenkomt. Dat zij deel uitmaken van een geloofsgemeenschap wil zeggen dat ze van tijd tot tijd bij elkaar komen omwille van hun geloven. Dat 'geloven' herkennen ze in elkaar, en je kunt elkaar ook helpen om te geloven. Dat geloof kun je ook samen vieren. En zo bouw je samen als het ware een huis, een huis van geloof, 'waar mensen samenkomen en Gij ons wensen en dromen van vrede brandende houdt' (zoals de tekst op de steen onder de toren bij onze kerk zegt). Dat 'brandend houden' vraagt zorg, en die zorg vind je waar mensen daarvoor bij elkaar komen.

De geloofsgemeenschap die onze parochie is, kent daarom allerlei groepen: waar mensen samen praten, waar vieringen worden voorbereid, waar het vieren van de verschillende sacramenten - zoals doop, eerste communie, vormsel, ziekenzalving - worden voorbereid; koren die repeteren; groepen die zorg hebben voor elkaar.

Maar heel de gemeenschap heeft ook 'haar dag' om bijeen te komen. Die dag is de zondag. We hebben dan één viering, op zondagmorgen (10.00 uur).
                             W.Sleddens o.s.a. (tekst 1999, pastoor: 1984-2000)

Parochiecentrum

In de wijk Lindenholt stond een Agneskapel die bediend werd vanuit de Anthonius Abt kerk aan de Dennenstraat. Deze kapel werd het middelpunt van de nieuwe parochie.
Parochie Lindenholt is ontstaan op 26 oktober 1976 en op 21 januari 1977 bekrachtigd. Gaandeweg de jaren bleek nieuwbouw goedkoper dan renoveren van de kapel. Bovendien kon dan ook aan de vraag om vergaderruimte voldaan worden. We zijn erg blij met ons parochiecentrum dat we op 12 december 1992 betrokken hebben.
Onze kerk werd op 7 februari 1993 door mgr Ter Schure, toenmalige bisschop van Den Bosch, ingewijd. 

ons parochiecentrum
Onze bedoeling is om dit gebouw te laten spreken, te laten zeggen wat het zeggen wil en zeggen kan: een ruimte waar mensen bijeenkomen, maar op een ándere manier.
Op het priesterkoor zetten we geen stoelen. Deze plek houden we vrij. We scharen ons rond deze plek, en hier staan alleen mensen met een opdracht. Mensen die op verschillende manieren meehelpen dat gebeuren kan wat wij hopen: dat God hier tot ons spreekt, ons aanspreekt. Daar is deze plek het teken van:
dat God bij ons wil zijn en ons iets wil zeggen.
Wij hebben allemaal onze vrienden, mensen die we graag tegenkomen. En toch kan het heel goed gebeuren dat we, als we elkaar weer zien, tegen elkaar zeggen: Het is eigenlijk veel te lang geleden sinds vorige keer! En op dat moment weet je allebei dat je voor die goede momenten om elkaar weer een keer te zien, moeite zult moeten doen. Daar moet je tijd voor vrij houden, anders gaat de stroom van elke dag gewoon door, en komt er niets van. Die goede, eigenlijk van de beste momenten, daar moet je moeite voor doen, anders gaan ze ongemerkt voorbij. Momenten die je uit de stroom van tijd uitspaart, dat is ook de tijd die wij hier komen. En een plek die je voor zulke stille momenten vrij houdt, dat is deze plek, waar wij nu zijn. En dat is het verhaal van dit kerkgebouw, en van wat hier gebeurt.
               PREEK Lustrum wijding kerk 7 febr 1998 W Sleddens o.s.a.